Friday, March 8, 2013

Love This Time Around Part 4


Chapter 8
Dumaan ang dalawang linggo na halos araw-araw silang magkasama. Palaging pumupunta ito sa Operations Floor tuwing Lunch Break niya at palagi na ay hinihintay siya. Kung hindi sya nito niyayayang lumabas ay nagpapadeliver ito ng pagkain para sa kanila at dinadala nito yun sa pantry tuwing Lunch Break niya. Kadalasan ay inaaya muna siya nitong magdinner bago sya nito inihahatid pag-uwi. Pagdating naman sa bahay ay parang ayaw pa muna nitong umalis kaya inaalok naman niya itong magkape at nagpapaunlak naman ito lagi.
Kapag weekend naman ay inaaya siya nitong mag-out of town o kaya ay mamasyal kung saan-saan. Dahil sa palaging magkasama ay hindi maiwasang pag-usapan sila sa opisina. Ilang kasamahan na niya ang nagtanong kung nililigawan ba siya ng boss nila ngunit palaging ang sagot nya ay magkaibigan lamang sila. Kahit nakikita sa mata ng mga ito ang panunukso ay ngumingiti na lamang siya. Kahit nararamdaman niyang tila bumabalik ang matamis nilang pagtitinginan ay ayaw  nyang mag-assume. Wala rin naman itong sinasabi sa kanya, basta palagi na lamang itong  naroon at gusto siyang nakakasama. Minsan ay nagugulat na lamang siya kapag biglang umaakbay ito sa kanya habang naglalakad sila, o humahawak sa kanyang kamay kapag magkatabi sila. Isang araw ng Linggo ay maaga itong nagpunta sa bahay niya at ipinagluto siya ng almusal. Nakoconscious man sa hitsura dahil bagong gising ay hindi na lamang niya ipinahalata yun dito.  Pagkatapos mag-almusal ay inaya naman siya nitong magsimba sa PICC. Iyon ang unang beses na nagsimba sila ng magkasama. Ngayon nga ay hinihintay ulit sya nitong matapos sa pagbibihis at magsisimba ulit sila.
“Ready to go?” tanong nito sa kanya.
“Yes,”
“Okay tara na,” at lumabas na nga sila. Ilang minuto pa ay nakarating na nga sila at pumila papasok ng Plenary Hall. Natapos ang mahigit na dalawang oras na Eucharistic celebration na hindi ito umaalis sa tabi nya. Sa ginagawa nito’y hindi niya maiwasang mahulog ng tuluyan ang loob ulit dito. Tuwina ay nakakataba ng puso ang pag-aasikaso nito sa kanya. Sa mga ganuong pagkakataon ay ngali-ngali na niyang itanong dito kung ano ba talaga ang relasyong meron silang dalawa. Gustuhin man nyang tugunan  ang mga paglalambing nito ay hindi niya magawa sapagka’t nag-aalala syang baka namimis-interpret lang niya ang pakikitungo nito sa kanya. Mula noon hanggang ngayon ay madami ang humahanga dito. Nasisiguro nyang mas marami ngayon sapagkat tila isang ideal man ito na wala ng mahihiling pa ang isang babae sa isang lalaki.

“Sean, ano ba talaga tayo?” wala sa planong tanong ni Ruthie dito. Hindi nya napigilan ang sariling tanungin ito, dahil na rin siguro sa impluwensya ng lugar kung saan kasalukuyang naroon sila. It felt so relaxing to be leaning onto him, with his arms around her while they were watching the sun set. Nasa hindi mataong parte sila ng beach, nakaupo sa buhangin at hinihintay na lumubog ang araw. Kahit na tahimik ang paligid ay hindi iyon maituturing na awkward. Sa ilang linggong palagi silang magkasama ay bumalik ang pagiging at ease niya dito. She didn’t mind the silence, for it felt comfortable and relaxing. Sa sobrang pagkarelax nga siguro niya kaya basta na lamang lumabas sa kanyang bibig ang kanyang iniisip.
“Hmm, I thought what we have is something that is already pretty clear to you,” anito sa kanya.
“Well, I’m thinking we have some kind of relationship alright…but I just don’t want to assume. Malay ko bang talagang super sweet ka lang talaga sa lahat ng mga babae at namimisinterpret ko lang iyon,”
“Ahahaha!” anlakas ng tawa nito sa sinabi niya. Hindi niya sinabi iyon upang magbiro ngunit ganun yata ang dating noon kay Sean.
“Hanggang ngayon talaga Ruthie mapagbiro ka pa rin,” nangingiting sabi pa nito sa kanya.
“”What, I’m serious. Sa gwapo mong yan ay hindi na ako magtataka kung maraming babae ang nagiging assumera pagdating sa’yo. Siguro kahit malibre mo lang ng kape aakalain ng babae eh nililigawan mo na,” sagot niya dito.
“Bakit ikaw, ganun ka ba?”
“Malapit na, kaya nga tinatanong na kita para malinaw…”
“Okay sige Ruthie, tanungin mo nga uli ako…”
“Asus, pahirapan daw ba ako? O sige na nga, Mr. Sean Luke Hontiveros, nanliligaw ka ba sa akin?”
“Nanliligaw? I thought sinagot mo na ako?”
“What? Ang yabang mo ha!” Natatawa pa ito habang kitang-kita niya ang kapilyuhan sa mga mata nito. Maya-maya pa ay sumeryoso ang mga mata nito ngunit nanatili ang ngiti sa mga labi.
“Seriously, hindi na talaga ako makakawala sa charms mo. Dapat galit ako sa’yo dahil hindi ka naniwala sa’kin dati eh, pero ‘eto na naman ako, looking like a lovesick fool because of you,”
“Awww..Sige, para makabawi ako sa’yo, sinasagot na kita,” nakangiti niyang sagot dito. Sa halip na sumagot, hinawakan nito ang pisngi niya at ginawaran ang mga labi niya ng halik. Like the first time, he kissed her with such tenderness, and yet with such passion.
“I love you,” anito nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
“I love you too,” at hindi na pinigilan ang sariling yumakap ng mahigpit dito.

“Babe, I won’t be able to visit you on Saturday because Mama asked me if I could pick up Faye at the Airport,”
“Faye?”
“Yeah, Faye Saavedra? I’m sure you still remember her,” makahulugan ang ngiting ibinigay nito sa kanya.
Paanong hindi ko matatandaan si Faye eh siya ang dahilan kung bakit tayo nagkasira noon… “Yeah, how can I possibly forget her?” ginantihan niya din ito ng ngiti at pagkatapos ay pakunwaring inirapan. Natawa ito ng malakas, hindi alintana ang mga tao sa paligid.
“You look so cute when you do that, you know,”
“Patay na patay ka lang sa akin eh, kaya lahat ng gawin ko cute para sa’yo,”
“Aba, yabang ah!”
“Bakit hindi ba? Wag kang magkakamali ng sagot kundi lagot ka sa’kin,” pabiro niyang banta dito.
“Opo, ma’am! I agree 100%!” sumaludo pa ito sa kanya pagkuwan ay ini-smack pa siya kahit may ilang officemates niya ang nakatingin sa kanila.
“I gotta go, babe,”
“Okay, bye.” Namumula man ang mukha ay masaya pa rin siya sa gesture na iyon ni Sean. Eh kung kikiligin ba naman ako buong araw eh, bahala ng ulanin ng tukso.. napapailing na lang siya sa mga naiisip niya.

“Sean! Kakaway-kaway si Faye pagkakita nito sa kanya. Happiness was written all over her face and he couldn’t help but be infected by her mood. Matagal-tagal na rin silang hindi nagkikita nito, ang huli yata ay noong bago siya umalis from the States may isang taon na ang nakararaan. Back  in the States, they had gotten close because they were neighbors. Their condo units were in the same floor and since they were already friends since High School, it was inevitable that they would hang out. Nag-apologize ito sa ginawa nito sa kanila ni Faye, at nakita naman niya ang sincerity sa mga mata nito kaya pinatawad na din niya ito. Eventually, their closeness developed into something more intimate. Dahil na rin siguro sa pag-aasikaso ni Faye sa kanya at sa mga paglalambing nito kaya hindi na niya napigilan ang pagkahulog ng loob niya dito. They went steady, but it barely lasted two months. Narealize niyang gaano man ipakita nito na mahal siya nito ay hindi pa rin sila magtatagal. Hindi kasinglalim ng pagmamahal nito ang nararamdaman niya. Sa huli ay napatunayan niya sa sariling hanggang pagkakaibigan lamang talaga ang kaya niyang ibigay kay Faye. All he felt for her was fondness. He told her that when he they broke up, and explained everything that he was feeling as gently as he could. Ayaw niyang sobrang masaktan si Faye. Alam niyang sobra kung magmahal ang babae, to the point na umiikot lamang ang mundo nito sa lalaking mahal nito. Mabuti na lang at tinanggap nito ang desisyon niyang maghiwalay sila, sa kondisyong hindi niya iiwasan ito at mananatili pa rin silang matalik na magkaibigan. Para siyang nabunutan ng tinik ng maayos silang magkahiwalay. Noon kasing magkasintahan pa sila ay parang nasasakal na siya rito. Parati na lamang itong nakabantay sa mga activities niya. Madalas ay bigla na lamang itong sumusulpot sa mga business meetings niya outside the office kaya’t kinakailangang pati ito ay asikasuhin niya. Noong umpisa ay sweet para sa kanya ang mga efforts na iyon ni Faye ngunit noong katagalan ay naramdaman na niyang parang nasasakal na siya sa relasyon nila. Hindi lamang iisang beses na nagtalo sila sa mga ginagawa nito kaya’t bago pa sila mag-away ng matindi ay minabuti na niyang kausapin at makipaghiwalay dito. 

“Hi Sean! How are you? It’s great seeing you after what, a year?” bati nito sa kanya sabay yakap. Lalong gumanda ito mula nang huli silang magkita. Kitang-kita pa rin sa hitsura nito at pananamit ang pagiging elegante at sopistikada. Palibhasa ay isang stylist at professional make up artist ito sa Amerika kaya’t alam na alam nito kung paano dalhin ang sarili. Nakaka-intimidate marahil ito sa isang ordinaryong lalake ngunit sa mga katulad niyang nagmula rin sa mayamang angkan at may napatunayan na sa karera ay maituturing itong isang ideal girlfriend, trophy girlfriend kumbaga. Sadya nga lamang talagang mahal niya si Ruthie kung kaya’t kahit gaano kaganda, katalino o kabait si Faye ay hindi niya pa rin ipagpapalit si Ruthie dito.

Pagsapit ng alas-dose ng tanghali ay naglog-out muna si Ruthie para maglunch-break. Dahil laging nagsasabay ay inaasahan na niyang susunduin siya ni Sean sa station niya para yayaing mananghalian. Ngunit sa halip na si Sean ang dumating ay isang text message galling rito ang natanggap niya.
Babe sorry I won’t be able to join you for lunch today. Faye called me up earlier and asked if I could accompany her to a proposed site for a potential business venture. I couldn’t say no ‘coz she doesn’t know where the place is and she has no one else to ask. And ibinilin siya sa akin nina tita Margaux. I hope you understand. I miss you already baby.

            Sa nabasa ay hindi maiwasan ni Ruthie na maging malungkot ng bahagya. Nasanay na kasi siyang palagi itong kasamang mananghalian. Ganunpaman ay nag-reply pa din siya para mapanatag ang kalooban nito.
Of course babe. I totally understand. Ingat sa lakad ‘nyo. See you later, miss you too. J Pagkatapos magreply ay naghanda na siyang lumabas para kumain. She decided to have lunch sa Starbucks na nasa katapat lang ng building na pinagtatrabahuhan niya. Umorder lang siya ng Vegetable Panini at Green Tea Frapuccino at pagkatapos mananghalian ay nagpalipas muna ng oras sa katabing boutique ng Starbucks. Naaliw siya sa mga signature clothes na nakadisplay doon dahil pawang magaganda lahat ang pagkakadisenyo. Pati ang pag-aaccessorize sa mga damit ay pinag-isipan ding mabuti. Naeengganyo tuloy siyang bumili maski ng isang outfit lang. Binabayaran na niya ang binili niya ng may pumasok na dalawang babaeng customer. Sosyalin ‘tong mga to, at ang gaganda, in fairness. Habang nasa counter ay naririnig pa niya ang pag-uusap ng mga ito.
            “..yeah, she’s back and I heard she’s gonna ba staying here for good daw,”
            “Really? I thought Faye’s very in demand right now in the US, ba’t iiwan niya ang career duon para mag-stay here?”
            “Well, baka she’s getting married. I saw her kanina sa ATC, she was with that gorgeous hunk Luke Hontiveros. Bagay na bagay sila, I must say.”
            “Really? Baka nga she’s getting married. Hay, what love can do, imagine leaving a successful career abroad just to be with the man you love..”
            Hindi na tinapos ni Ruthie ang pakikinig ng maibigay na sa kanya ng cashier ang credit card at ang paper bag ng binili niya. Duda man sa mga narinig ay hindi maiwasan ang pagbigat ng loob niya sa isiping niloloko na naman siya ni Sean.

Linggo ng umaga at maagang nagising si Ruthie upang asikasuhin ang napabayaang garden sa unahan ng bahay niya. Palabas na sana siya dala ang mga kakailanganing gamit ng may marinig na katok sa pinto. Hmm..ang aga namang bumisita ng  mokong na ito, na-miss naman ako kaagad…
“Hello Ruthie,” pormal na bati sa kanya ni Faye ng buksan niya ang pinto. Noon lamang sila ulit nagkita simula ng gumradweyt sila ng High School.
“Faye?” nasosorpresang turan nya. Hindi nya alam kung paano nito natunton ang bahay niya at kung ano ang pakay nito sa kanya. “Uhm, pa’no mo nalaman ‘tong bahay ko? Can I help you with anything?”
“Well, to answer your first question, Sean told me  where you live. And as for your second question, I came here to apologize and to make up for what I did to you way back.”
“Oh, that’s okay Faye. It’s all in the past, let’s just move on from it,” aniyang nakangiti pa rito. Sa sinabi nito’y biglang gumaan ang loob niya dito. Himalang lahat ng agam-agam niya tungkol dito at kay Sean ay naglaho.
“Thank you for being so forgiving Ruthie. I must admit, I was really a bitch back then, and I felt threatened by you kaya ko nagawa iyon. Believe me when I say that I’ve changed so much, and it’s all for the better. If it’s not too much to ask, I hope that we can be friends.”
“Of course Faye! I would be glad to have you as a friend,” nakangiting sabi niya, sabay lahad ng kamay niya na tinanggap naman nito.
“Great! Thanks so much Ruthie. Sean’s right, you really are a very nice person,” anito, sabay yakap sa kanya.
“Would you like to come in? Have something to eat maybe…”
“Oh, why don’t we eat outside na lang? My treat,”
“Oh okay, sige. I’ll just be a minute and then we can go,”
“Okay. Ride with me na lang, ‘wag na tayong mag-convoy para hindi ka na ma-hassle,”
“Okay.”
Pagkatapos ng ilang minute ay paalis na sila ng bahay niya at papunta na sa Albertini’s, isang sikat na Italian restaurant na malapit sa bahay niya.
“Pizza or pasta okay with you?” tanong nito sa kanya.
“Pizza sounds great,” pagsang-ayon niya sa suhestiyon nito. Pagdating sa naturang restaurant ay nagkasundo na silang umorder. Pagkatapos umorder ay nagpaalam muna ito sa kanyang pupunta sa rest room. Hindi pa natatagalang umalis si Faye ng tumunog ang cellphone nitong nakapatong sa mesa. Hindi sana niya papansinin iyon ngunit nakaagaw ng pansin niya ang lumabas na larawan sa caller ID. Kitang-kita niya ang masayang mukha nina Sean at Faye. Nakangiti ang lalaki habang nakatingin sa camera, si Faye naman ay nakangiti din habang nakahalik pa sa pisngi nito. Nakikita pa sa larawan ang dalawang braso ni Faye na nakapulupot sa leeg ni Sean. Kung sinuman ang makakakita sa larawang iyon ay hindi magdududang may relasyon ang dalawa at masaya ang mga ito sa isa’t-isa.
Nang bumalik mula sa Rest Room si Faye ay nagri-ring pa rin ang cellphone nito. “Oops, Sean’s calling pala. Let me just take this call Ruthie, excuse me,” anito.
“Sure,” aniya at pinagtuunan ng pansin ang pagkain niya.
“Babe..I’m with Ruthie right now..Oh…” anitong napasulyap saglit sa kanya. Nag-excuse ulit ito at umalis sa kinauupuan bago ipinagpatuloy ang pakikipag-usap sa telepono. Sa tinurang iyon ni Faye ay bumalik ang mga pagdududa sa isip niya. Pakiramdam niya ay nauulit ang mga nangyari nuon, pero ngayon ay totoong pinaglalaruan na talaga siya ni Sean. Pagbalik ni Faye sa upuan ay hindi na niya napigilan ang sariling tanungin ito.
“Faye, I just have to ask…boyfriend mo ba si Sean?”
“Ha? Uhm..” tila nagulat ito sa tanong niya at nagdadalawang-isip sa isasagot.
“Please Faye, I’m really confused right now because Sean and I…well, we are in a relationship too and so I think I have a right to know what’s going on…”
“I’m sorry Ruthie,” anitong bakas sa mukha ang guilt.
“So it’s true then…”
“I’m really sorry Ruthie, I swear I didn’t have any idea about what Sean was doing. I thought you two are only close friends, ‘coz that’s what he told me. When he knew that you worked under the same company and that you see each other often, he told me he apologized and cleared the air between you two. He also told me that you have become friends again. Until today, I never knew that he harbored a deep resentment towards you and that he had other plans he was not telling me about. It was just earlier when he told me briefly about what was really going on with you and him. I’m really sorry Ruthie, I mean, I don’t have a part in it but I know that you must be feeling very hurt right now, and I’m sorry for all the pain that Sean is causing you…”
“No, stop it, I don’t want to hear anymore,”
“I promise Ruthie, I’ll talk to Sean about this and somehow make everything right. If I have to make him go down on his knees to ask for your forgiveness I’ll do it…”
“I have to go Faye,” aniya at dali-dali nang umalis sa lugar na iyon. Sa pagmamadali niya ay hindi na niya nakita ang maliit na ngiti na sumilay sa mga labi ni Faye.
“Well, that was dramatic…” anito sa sarili habang nangingiting ipinagpatuloy na pagkain sa inorder nito.

Chapter 9
            Lunes ng umaga.
            Mugto man sa kaiiyak ay kinailangan pa ring pumasok ni Ruthie sa opisina. Nang maglunchbreak na ay hindi na siya nagulat na walang Sean ang dumating para ayain siyang kumain. Sa halip ay text message ulit ang natanggap niya, hindi raw ito makakasabay ng lunch sa kanya dahil may importanteng meeting daw ito sa immediate superior nito. Hindi na niya pinagkaabalahang sagutin iyon at sa halip ay nakipaglunch sa kaibigan niyang si Danny. College friend niya ito na kauuwi lang sa Pilipinas mula sa matagal na pagtatrabaho sa Dubai. Bakla ito ngunit hindi mahahalata sa kilos at pananamit dahil lalaking-lalaki itong tingnan at gwapo pa. Habang kumakain ay tatlong beses ng tumatawag si Sean sa kanya, tawag na hindi niya sinasagot. Upang hindi na makatawag ito ay pinatay niya ang cellphone niya. Papalabas na sila ng restaurant na pinagkainan nila ng makita niya ang kotse nitong kaka-park lang sa harap ng building. Walang dudang makikita sila nito dahil sa nasa ground floor ng building lang din na yun ang restaurant na pinagkainan nila.
            “Danny, tulungan mo ako. Magpanggap kang nilalandi ako bilis,” pasimple niyang bulong ditto.
            “What?! Girl hindi tayo talo,”
            “Please, makisakay ka na lang, mamaya na ako magpapaliwanag,”
            “But..” wala ng naidugtong ito dahil ipinaikot na niya ang isang braso nito sa beywang niya. Siya naman ay ngumiti ng ubod tamis ditto at nagkunwaring hindi nakita si Sean. Imbes na tumutol ay sumakay na lang din si Danny sa trip niya at hinapit pa ang beywang niya palapit sa katawan nito. Hindi pa nakuntento sa palabas ay humalik pa siya sa pisngi nito at kunwari ay may ibinulong dito. Ito naman ay nakangiti lang sa kanya, tila naaamuse sa mga pangyayari.
“What the hell is wrong with you?!” sabay hablot ni Sean sa kamay niya. Galit na galit ang hitsura nito, pati magkabilang taynga nito ay namumula. Inilayo siya nit okay Danny at pilit kinaladkad palabas ng building, hindi alintana ang ilang taong nakatingin sa kanila.
“Wag mo akong sisigawan!” mahina ngunit mariin niyang angil dito.
“What are you doing kissing that guy when you know you have a boyfriend?”
“What, you think ikaw lang ang marunong maglaro? Hindi mo ako mapapaikot sa mga daliri mo Sean,”
“Don’t you dare turn the tables on me. It’s you who’s been playing me all this time! My God Ruthie, I never expected you to be such a slutty bitch! To think I was always sure that you’re not the kind to play around,”
“Wag kang magmalinis dahil alam kong meron kayong relasyon ni Faye. Hindi pala talaga ako nagkamali nuon. And to think na-guilty pa ako na pinagbintangan kita dati for being such an asshole. Sana pala hindi na ako nag-aksaya ng laway ko sa paghingi ng tawad sa’yo,”
“You are really something, Ruthie…” napapalatak pang sabi ni Sean, kitang-kita ang galit at frustration sa mukha.
“Wag mo akong babaliktarin Sean dahil kung sa ating dalawa lang, mas ikaw ang manloloko!”
Sa galit nito’y hinaklit nito ang braso niya at walang sabi-sabing isinakay siya nito sa kotse pagkatapos ay pinaharurot iyon.
“What are you doing? Saan mo ako dadalhin you bastard!”
“Just shut up kung ayaw mong mabangga tayo because right now Ruthie, I seriously need to focus on driving or I might just wring your pretty neck…” kitang-kita niyang napapatiim-bagang ito sa galit. Dahil sa takot na baka  mabangga nga sila ay tumahimik na lamang siya at hinayaan itong magmaneho sa kung saan mang lugar ang destinasyon nila. Ilang minuto pa ay narrating na nila ang building kung saan naroon ang condo unit nito.
“Ba’t mo ko dinala dito? Tapos na tayo kaya pabayaan mo na ako!”
“Nope, hindi pa tayo tapos! Mag-uusap tayo ng matino…”
“Wala na tayong pag-uusapan pa dahil maliwanag pa sa sikat ng araw na manloloko ka at pinaglalaruan mo lang ulit ako. Ako namang si tanga eh naniwala sa’yo. Well, para sabihin ko sa’yo, hindi ako ganoon katanga para makinig pa sa mga kasinungalingan mo!”
“Well you have no choice but to listen to me. If I have to drag and carry you to my unit I’ll do it just so we can clear this mess,” at iyon nga ang ginawa nito. Balewalang binuhat siya nito na parang sako ng bigas. Wala itong pakialam kahit pa pinagtitinginan na sila ng iilang taong naroon sa basement parking. Hanggang makarating ng elevator ay hindi pa rin siya ibinababa nito. Mabuti na lang at silang dalawa lang ang nakasakay duon ng mga oras na iyon.
“Put me down! Ano ba, pinapahiya mo ako sa mga tao Sean!”
“Nope, I won’t put you down so just shut up,” anito sa kanya. Halata sa boses nito na kinokontrol lamang nito ang galit na nararamdaman.

Chapter 10
“Okay, talk… and start from how THIS all started,” anito sa kanya nang maideposito siya nito sa lovechair sa loob ng unit nito.
“How dare you! I cannot believe that you subjected me to such an embarrassing scene! I hate you and I will not forget what you did to me, EVER!” aniyang nagmamadaling tumayo upang umalis sa lugar na iyon.
“You are not getting out of here until we have this cleared. Believe me Ruthie, I’m as angry as you right now..angrier in fact, but I’ll not let myself succumb to the temptation of breaking up with you just because of what I saw. You know why? Because I will regret it in the end, that’s for sure. I love you that much. I’m being a fool right now, I’m sure you must be laughing on the inside… but what the heck! I don’t care anymore…so TALK.”
Sa narinig ay hindi napigilan ni Ruthie ang kasiyahang nadama sa puso niya. Unti-unti ay nawawala ang matinding galit na nararamdaman niya. Pinilit niyang kalmahin ang sarili at umupo.
“Ruthie…”
“Fine! Faye came to my house last Sunday. She said she wanted to apologize for what she did to me back then. I told her I already forgave her and so she asked if we could be friends.  I said yes and it seemed that she was genuinely happy about it. Then she invited me for a snack at Albertini’s. It was then that you called her. I knew it was you because her phone was showing YOUR face, with HER kissing you on the cheek! The picture showed you two being lovey-dovey with each other and so I asked her if you two are a couple. She answered yes. Know what? She told me you’re just playing me, carrying out your revenge because I hurt your ego big time…”
“Ruthie, Ruthie…” putol nito sa pagkukuwento niya.
“What, don’t start with your lies again Sean,”
“Why are you so gullible Ruthie? After everything she did to you, you still believed her?? ”
“Because she has proof Sean! You did call her that day, don’t deny it. And what about that picture on her phone huh?”
“Proof? You call what you saw proof? My God Ruthie, did it not ever occur to you that maybe, just like what happened before, she was again scheming to break us up? Yes, I admit, there was a time when we had a thing going on, but that was ages ago! We never even lasted two months. Faye has always been a friend to me and our families are friends, but we could never be more than that…because it has always been you, and it will always be you…”
“You and your sweet tongue,” pasarkastiko pa niyang sabi. Unti-unti nang lumalambot ang puso niya para dito ngunit pinipigilan pa din niya ang damdamin niyang tuluyang maniwala.
“Tell me, what do I gotta do to prove to you I’m telling the truth?”
“Nothing you say will make me believe you again,”
Walang sabi-sabi ay tumayo ito at may tinawagan sa cellphone nito. Palakad-lakad pa ito habang hinihintay na sumagot ang nasa kabilang linya.
“Faye,” anito pagkatapos ay ini-on ang speaker ng cellphone nito.
“Hi Sean! What a nice surprise!”
“Did you go to Ruthie’s house?” tanong nito sa babae. Ilang segundong walang sumasagot sa kabilang linya bago niya narinig ulit ang boses ni Faye.
“No, why would I do that?”
“I don’t know, you tell me…”
“What’s this about huh, Sean?”
“Why are you messing up everything again?! Ruthie is really pissed at me right now because you convinced her I was just playing her. Just what did you tell her Faye?”
“Really Sean, why would she bring my name up? The nerve of that woman to put the blame on me. I already apologized to you and we have already moved on from all that crap. I didn’t even know you two are back together again. If I did and you wanted my help in winning her back, I would have helped you, even if I don’t like her,  and I never will. I’m your friend remember? Why would I want to cause you all that hurt and frustration?” pangungumbinsi pa nito kay Sean. Sa mga naririnig niyang pinagsasabi ni Faye ay tila umakyat lahat ng dugo niya sa ulo dahil sa galit kaya hindi na niya napigilan ang sariling sumabat sa pag-uusap ng dalawa.
“How dare you Faye! Sinungaling ka! All this time si Sean ang pinagbibintangan kong masama yun pala ikaw itong demonyo!” Sandaling natahimik ulit si Faye sa kabilang linya kaya sinamantala na niya ang panunumbat dito.
“Huwag mong ipagkaila na nakipagkita ka sa akin para humingi ng tawad, you bitch. Ang galing mong umarte! Muntik na kaming magkasira ni Sean ng dahil sa mga kasinungalingan mo!”
“I don’t have to explain anything to you Ruthie dahil wala akong pakialam anuman ang tingin mo sa akin. Sean, please listen to me. I only did what I did because I only want what’s best for you. You deserve someone better. You are way out of her league Sean, hell, she doesn’t even move in the same circle as you. Can’t you see that with Ruthie you are on the losing end of the bargain?” pangangatwiran pa nito kay Sean.
“And who would be perfect for me then Faye? Ah, I know, of course it would be you! Well you know what? I totally disagree and I completely don’t  give a damn about what other people will say. Ruthie is the one for me so just back the hell off okay? You don’t have the right to decide about what’s best for me and what’s not, you’re just my friend…no, I take that back, you just lost me as a friend. Goodbye.” Pagtatapos nito sa pag-uusap nila sa telepono. Ilang sandali ding namayani ang katahimikan bago ito nagsalitang muli.
“So, what now?” tanong nito sa kanya. Walang anumang emosyon ang mababasa sa mukha nito. Hindi tuloy niya malaman kung paano sasagutin ang tanong nito. Mahabang sandali ng katahimikan ang nangibabaw hanggang sa tumayo ito at nakapamulsang tumungo sa terrace ng unit nito.
“Sean…”
“What?”
“…I’m sorry… I’m really, really sorry for not believing you,” aniyang bahagyang pumipiyok na ang boses. Nang marinig siyang nagsalita ay humarap ito sa kanya kaya’t nakita nito ang mga luhang nagbabantang tumulo sa mga mata niya.
“I’m sorry, so sorry for doubting you again,” aniyang mangiyak-ngiyak pa rin.
“You always doubt me Ruthie. To tell you honestly, it does not speak well of our future together.” Namayani na naman ang katahimikan sa kanilang dalawa hanggang sa magsalita ulit ito.
“Really, Ruthie, I’m getting tired of all the doubt, all the suspicions, all the accusations…”
“So…what do you want then?”
“I don’t know, what do YOU want?” makikita ang resignation sa mukha nito habang nagsasalita.
“If…if you want to break up with me…I’ll…I’ll respect your decision” aniya sa nababasag na boses. Hindi siya makatingin ng diretso dito kaya’t yumuko na lamang siya para hindi na nito makita pa ang sakit at guilt na nararamdaman niya.
“Ruthie..” anitong itinaas ang mukha niya upang makatingin siya sa mga mata nito. Tenderness was written all over his face as he looked her in the eye. “Didn’t you hear what I said earlier? Kaya nga tayo nag-uusap at nagkakalinawan ngayon diba, kasi ayokong magkahiwalay tayo?”
“Pero…you saw me kissing another guy.. and inaway-away kita, pinagbintangang manloloko, sinungaling,”
“Yeah, and that’s why I said I’m getting tired of all of it,” putol nito sa sinasabi niya. “It doesn’t mean though that I wanna break up with you.  What I want is for you to trust me, completely.”
“Pero..”
“But if you really want to break up with me because of that guy, then I guess I don’t have a choice…”
“No! Sean, the guy you saw me kissing on the cheek, he’s gay. He’s my friend too. Nagkataon lang na magkasama kami at nauna kitang nakita kaya pinakiusapan ko siyang umarte na magkarelasyon kami.”
“Really?” anitong nakataas pa ang kilay, with a trace of a smirk on his lips. Hindi niya malaman kung naaaliw ito sa sinabi niya o hindi ito naniniwala.
“Really. I just wanted to get back at you for hurting me. Believe me, Sean, that was just an act. And I’m really sorry again for hurting you. I don’t want to break up with you, at least not anymore. I love you,” nahihiya pa niyang sabi dito.
“FINALLY! A confession and an apology from you, that’s all I ever really want from all of this baby. I love you so much that it hurts just thinking about you wanting to break up with me. Alam mo bang gusto kong pagsusuntukin yung lalaking hinalikan mo kanina? Kung di lang ako nakapagpigil…”
“I’m really, really sorry..” aniyang nakayuko na naman.
“It’s okay baby,” anitong niyakap siya ng buong higpit. Itinaas nito ang mukha niya at ginawaran ng masuyong halik ang kanyang mga labi. All the love that he felt for her, she was able to feel in that kiss. Passionate yet tender, parang lomobo ang puso niya sa pagmamahal na nadarama niya para dito.
“You know what?  I’ve suddenly thought of a way to let you make up to me..” anito nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
“What?” naku-curious naman tanong niya.
“I want a marriage proposal, from you..” anitong seryoso ang mukha.
“What?!?”  bulalas niya, hindi makapaniwala sa sinabi nito.
“You heard me, I’m buying the ring but you have to be the one proposing,” pilyo na ang ngiti nito, halatang pinagkakatuwaan siya. Weird man ang request nito ay hindi rin naman niya gustong idismiss ang ideyang iyon.  Aba, if it means a lifetime with him, papatusin ko na kahit magpoledance pa akong nagpoprose..
“Game! So kelan mo gustong mag-propose ako?” hamon niya dito. Sukat sa sinabi niya ay napahalakhak ito at niyakap ulit siya ng mahigpit. Siya naman ay nangingiting hinawakan ang dalawang pisngi nito at ginawaran ito ng isang masuyong halik sa labi.





No comments:

Post a Comment